اخبار

همکاری زیرساختی می تواند یک گزینه باشد

توسط لیو ویپینگ |چاینا دیلی |به روز رسانی: 2022-07-18 07:24

LI MIN / چین روزانه

بین چین و ایالات متحده اختلافات زیادی وجود دارد، اما از نقطه نظر تجاری و اقتصادی، تفاوت ها به معنای مکمل، سازگاری و همکاری برد-برد است، بنابراین دو کشور باید تلاش کنند تا اختلافات به منبع قدرت، همکاری و همکاری تبدیل شود. رشد مشترک، نه درگیری.

ساختار تجاری چین و ایالات متحده همچنان مکمل قوی است و کسری تجاری ایالات متحده را می توان بیشتر به ساختار اقتصادی دو کشور نسبت داد.از آنجایی که چین در میان و پایین زنجیره ارزش جهانی قرار دارد در حالی که ایالات متحده در سطح متوسط ​​و بالا قرار دارد، دو طرف باید ساختارهای اقتصادی خود را برای مقابله با تغییرات عرضه و تقاضای جهانی تنظیم کنند.

در حال حاضر، روابط اقتصادی چین و ایالات متحده با موضوعات بحث انگیزی مانند افزایش کسری تجاری، تفاوت در قوانین تجاری، و اختلافات بر سر حقوق مالکیت معنوی مشخص شده است.اما اینها در همکاری رقابتی اجتناب ناپذیر هستند.

در مورد تعرفه های تنبیهی ایالات متحده بر کالاهای چینی، مطالعات نشان می دهد که این تعرفه ها بیشتر از چین به ایالات متحده آسیب می زند.به همین دلیل کاهش تعرفه ها و آزادسازی تجارت به نفع مشترک دو کشور است.

علاوه بر این، از آنجایی که آزادسازی تجارت با سایر کشورها می تواند اثرات منفی منازعات تجاری چین و آمریکا را کاهش دهد یا خنثی کند، همانطور که تحلیل ها نشان می دهد، چین باید به باز کردن بیشتر اقتصاد خود، توسعه مشارکت های جهانی بیشتر و کمک به ایجاد یک اقتصاد جهانی باز برای خود ادامه دهد. منفعت خود و همچنین سود دنیا.

اختلافات تجاری چین و آمریکا برای چین هم چالش و هم فرصت است.به عنوان مثال، تعرفه های ایالات متحده سیاست «ساخت چین 2025» را هدف قرار می دهد.و اگر آنها موفق به آسیب رساندن به "ساخت چین 2025" شوند، صنعت تولید پیشرفته چین بار سنگینی را متحمل خواهد شد که مقیاس واردات کشور و تجارت خارجی کلی را کاهش می دهد و تحول و ارتقای صنعت تولید پیشرفته را کاهش می دهد.

با این حال، این کشور همچنین به چین این فرصت را می دهد که فناوری های پیشرفته و اصلی خود را توسعه دهد و شرکت های با فناوری پیشرفته خود را وادار می کند که فراتر از حالت توسعه سنتی خود فکر کنند، وابستگی شدید به واردات و تولید تجهیزات اصلی را کنار بگذارند و تحقیق و توسعه را تشدید کنند. برای تسهیل نوآوری ها و حرکت به سمت سطح متوسط ​​و بالای زنجیره های ارزش جهانی.

همچنین، زمانی که زمان مناسب باشد، چین و ایالات متحده باید چارچوب مذاکرات تجاری خود را گسترش دهند تا همکاری زیرساختی را نیز شامل شود، زیرا چنین همکاری‌هایی نه تنها تنش‌های تجاری را کاهش می‌دهد، بلکه باعث یکپارچگی اقتصادی عمیق‌تر بین دو طرف می‌شود.

به عنوان مثال، چین با توجه به تخصص و تجربه خود در ساخت تاسیسات زیرساختی غول پیکر و با کیفیت و استفاده از فناوری های پیشرفته در ساخت زیرساخت ها، موقعیت خوبی برای مشارکت در طرح توسعه زیرساخت های ایالات متحده دارد.و از آنجایی که بیشتر زیرساخت های ایالات متحده در دهه 1960 یا قبل از آن ساخته شد، بسیاری از آنها عمر خود را به پایان رسانده اند و نیاز به تعویض یا تعمیر اساسی دارند و بر این اساس، "توافق جدید" رئیس جمهور ایالات متحده جو بایدن، بزرگترین نوسازی و توسعه زیرساخت های ایالات متحده است. طرح از دهه 1950، شامل یک برنامه ساخت و ساز زیرساخت در مقیاس بزرگ است.

اگر قرار باشد دو طرف در چنین برنامه‌هایی همکاری کنند، شرکت‌های چینی با قوانین بین‌المللی بیشتر آشنا می‌شوند، فناوری‌های پیشرفته را بهتر درک می‌کنند و یاد می‌گیرند خود را با محیط تجاری سخت‌گیرانه کشورهای توسعه‌یافته وفق دهند و در عین حال رقابت جهانی خود را بهبود بخشند.

در واقع، همکاری زیرساختی می‌تواند دو اقتصاد بزرگ جهان را به هم نزدیک‌تر کند، که در عین اینکه منافع اقتصادی را برای آنها به ارمغان می‌آورد، اعتماد متقابل سیاسی و مبادلات مردم به مردم را نیز تقویت می‌کند و ثبات و شکوفایی اقتصاد جهانی را ارتقا می‌دهد.

علاوه بر این، از آنجایی که چین و ایالات متحده با برخی چالش‌های مشترک روبرو هستند، باید زمینه‌های همکاری احتمالی را شناسایی کنند.به عنوان مثال، آنها باید همکاری در زمینه پیشگیری و کنترل همه گیر را تقویت کنند و تجربیات خود را در زمینه مهار بیماری همه گیر با سایر کشورها به اشتراک بگذارند، زیرا همه گیری کووید-19 یک بار دیگر نشان داده است که هیچ کشوری از شرایط اضطراری بهداشت عمومی جهانی مصون نیست.