خبر

تاریخ تزریق تحت کنترل هدف

تزریق کنترل شده هدف (TCI) تکنیکی برای تزریق داروهای IV برای دستیابی به غلظت دارو پیش بینی شده توسط کاربر ("هدف") در یک محفظه خاص بدن یا بافت مورد علاقه است. در این بررسی ، ما اصول فارماکوکینتیک TCI ، توسعه سیستم های TCI و موضوعات فنی و نظارتی را در توسعه نمونه اولیه شرح می دهیم. ما همچنین راه اندازی سیستم های فعلی در دسترس بالینی را شرح می دهیم.

هدف از هر نوع تحویل دارو ، دستیابی و حفظ یک دوره زمانی درمانی از اثر دارو است ، در حالی که از عوارض جانبی جلوگیری می کند. داروهای IV معمولاً با استفاده از دستورالعمل های دوز استاندارد داده می شوند. به طور معمول تنها متغیرهای بیمار که در یک دوز گنجانیده شده است ، معیار اندازه بیمار است ، به طور معمول وزن برای بیهوشی IV. خصوصیات بیمار مانند سن ، جنس یا ترخیص کالا از گمرک کراتینین اغلب به دلیل رابطه پیچیده ریاضی این متغیرها با دوز درج نمی شود. از نظر تاریخی 2 روش برای تجویز داروهای IV در طول بیهوشی وجود داشته است: دوز بولوس و تزریق مداوم. دوزهای بولوس به طور معمول با یک سرنگ دستی اجرا می شوند. تزریق معمولاً با پمپ تزریق تجویز می شود.

هر داروی بیهوشی در هنگام تحویل دارو در بافت جمع می شود. این تجمع رابطه بین میزان تزریق تعیین شده توسط پزشک و غلظت دارو در بیمار را مختل می کند. میزان تزریق پروپوفول از 100 میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه با یک بیمار تقریباً بیدار 3 دقیقه در داخل تزریق و یک بیمار بسیار آرام یا در خواب 2 ساعت بعد همراه است. با استفاده از اصول فارماکوکینتیک (PK) به خوبی فهمیده ، رایانه ها می توانند محاسبه کنند که چه میزان دارو در بافت ها در حین تزریق انباشته شده است و می تواند میزان تزریق را برای حفظ غلظت پایدار در پلاسما یا بافت مورد علاقه ، به طور معمول مغز تنظیم کند. رایانه قادر به استفاده از بهترین مدل از ادبیات است ، زیرا پیچیدگی ریاضی در ترکیب ویژگی های بیمار (وزن ، قد ، سن ، جنس و نشانگرهای اضافی) محاسبات بی اهمیت برای رایانه است. 1،2 این اساس نوع سوم تحویل داروی بیهوشی ، تزریق هدفمند (TCI) است. با استفاده از سیستم های TCI ، پزشک وارد یک غلظت هدف مورد نظر می شود. رایانه میزان دارویی را که به عنوان بولوس و تزریق تحویل داده می شود ، برای دستیابی به غلظت هدف محاسبه می کند و یک پمپ تزریق را هدایت می کند تا بولوس یا تزریق محاسبه شده را تحویل دهد. رایانه به طور مداوم محاسبه می کند که چقدر دارو در بافت است و دقیقاً چگونه این میزان بر میزان دارو مورد نیاز برای دستیابی به غلظت هدف با استفاده از یک مدل از PKS دارو انتخاب شده و متغیرهای بیمار تأثیر می گذارد.

در حین عمل ، سطح تحریک جراحی می تواند خیلی سریع تغییر کند و نیاز به تیتراسیون دقیق و سریع اثر دارو دارد. تزریق معمولی نمی تواند غلظت دارو را به اندازه کافی افزایش دهد تا افزایش ناگهانی تحریک یا کاهش غلظت به اندازه کافی سریع را به حساب آورد تا دوره های تحریک کم را به خود اختصاص دهد. تزریق معمولی حتی نمی تواند غلظت داروی پایدار در پلاسما یا مغز را در دوره های تحریک مداوم حفظ کند. با ترکیب مدل های PK ، سیستم های TCI می توانند به سرعت پاسخ را در صورت لزوم تیتراسیون کنند و در صورت لزوم غلظت های پایدار را حفظ کنند. فواید بالقوه پزشکان ، تیتراسیون دقیق تر اثر داروی بیهوشی است .3

در این بررسی ، ما اصول PK TCI ، توسعه سیستم های TCI و موضوعات فنی و نظارتی را که در توسعه نمونه اولیه مورد بررسی قرار گرفته است ، شرح می دهیم. دو مقاله مروری همراه ، موضوعات جهانی استفاده و ایمنی مربوط به این فناوری را پوشش می دهد .4،5

با تکامل سیستم های TCI ، محققان اصطلاحات احمقانه را برای این روش انتخاب کردند. سیستم های TCI به عنوان بیهوشی IV Total IV (CATIA) به کمک رایانه (CATIA) ، 6 تیتراسیون عوامل IV توسط رایانه (TIAC) ​​، 7 تزریق مداوم با کمک رایانه (CACI) ، 8 و پمپ تزریق با رایانه .9 به دنبال یک پیشنهاد توسط iain Glen ، White and Kenny از اصطلاح TCI در انتشار آنها پس از 1992 استفاده شده است. TCI به عنوان توصیف عمومی این فناوری پذیرفته می شود.