اخبار

امکان سنجی و ایمنی توانبخشی پس از ترومبوآمبولی وریدی

چکیده

پس زمینه

ترومبوآمبولی وریدی یک بیماری تهدید کننده زندگی است. در بازماندگان، درجات مختلفی از شکایات عملکردی نیاز به ترمیم یا پیشگیری دارند (به عنوان مثال، سندرم پس از ترومبوتیک، فشار خون ریوی). بنابراین، توانبخشی پس از ترومبوآمبولی وریدی در آلمان توصیه می شود. با این حال، یک برنامه توانبخشی ساختاریافته برای این نشانه تعریف نشده است. در اینجا تجربه یک مرکز توانبخشی واحد را ارائه می کنیم.

روش ها

داده های متوالیآمبولی ریهبیماران (PE) که برای یک برنامه توانبخشی 3 هفته ای بستری از سال 2006 تا 2014 ارجاع شده بودند، به صورت گذشته نگر مورد ارزیابی قرار گرفتند.

نتایج

در مجموع، 422 بیمار شناسایی شدند. میانگین سنی 13.5±63.9 سال، میانگین شاخص توده بدنی (BMI) 6.2±30.6 کیلوگرم بر متر مربع و 51.9 درصد زن بودند. ترومبوز ورید عمقی بر اساس PE برای 55.5٪ از همه بیماران شناخته شده بود. ما طیف وسیعی از مداخلات درمانی مانند آموزش دوچرخه‌سواری با ضربان قلب پایش‌شده را در 86.7 درصد، تمرین تنفسی در 82.5 درصد، آب درمانی/شنا در 40.1 درصد و درمان آموزشی پزشکی را در 14.9 درصد از کل بیماران اعمال کردیم. عوارض جانبی (AEs) در 57 بیمار در طول دوره توانبخشی 3 هفته رخ داد. شایع ترین AE ها سرما (6=n)، اسهال (5=n) و عفونت دستگاه تنفسی فوقانی یا تحتانی بود که با آنتی بیوتیک درمان شد (5=n). با این حال، سه بیمار تحت درمان ضد انعقاد از خونریزی رنج می بردند که در یک مورد از نظر بالینی مرتبط بود. چهار بیمار (0.9٪) به دلایل غیر مرتبط با PE (سندرم کرونری حاد، آبسه حلق و مشکلات حاد شکمی) باید به یک بیمارستان مراقبت های اولیه منتقل می شدند. هیچ تاثیری از هیچ یک از مداخلات فعالیت بدنی بر بروز هر گونه AE یافت نشد.

نتیجه گیری

از آنجایی که PE یک بیماری تهدید کننده زندگی است، توصیه به توانبخشی حداقل در بیماران PE با خطر متوسط ​​یا بالا منطقی به نظر می رسد. برای اولین بار در این مطالعه نشان داده شده است که یک برنامه توانبخشی استاندارد پس از PE ایمن است. با این حال، اثربخشی و ایمنی در دراز مدت نیاز به مطالعه آینده نگر دارد.

کلمات کلیدی: ترومبوآمبولی وریدی، آمبولی ریه، توانبخشی