خبر

امکان و ایمنی توانبخشی پس از ترومبوآمبولی وریدی

چکیده

پیشینه

ترومبوآمبولی وریدی یک بیماری تهدید کننده زندگی است. در بازماندگان ، درجات مختلفی از شکایات عملکردی باید ترمیم یا جلوگیری شود (به عنوان مثال ، سندرم پس از ترومبوتیک ، فشار خون ریوی). بنابراین ، توانبخشی پس از ترومبوآمبولی وریدی در آلمان توصیه می شود. با این حال ، یک برنامه توانبخشی ساختاری برای این نشانه تعریف نشده است. در اینجا ، ما تجربه یک مرکز توانبخشی واحد را ارائه می دهیم.

روش

داده های متوالیآمبولیسم ریوی(PE) بیمارانی که از سال 2006 تا 2014 برای یک برنامه توانبخشی بستری 3 هفته ای ارجاع شده بودند ، به صورت گذشته نگر مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج

در کل ، 422 بیمار شناسایی شدند. ميانگين سنی 5.5 ± 9/63 سال بود ، ميانگين شاخص توده بدنی (BMI) 6.2 ± 6/6 كيلوگرم در متر مربع و 9/51 ٪ زن بود. ترومبوز ورید عمیق با توجه به PE برای 55.5 ٪ از کل بیماران شناخته شده بود. ما طیف گسترده ای از مداخلات درمانی مانند آموزش دوچرخه را با ضربان قلب تحت نظارت در 86.7 ٪ ، آموزش تنفسی در 82.5 ٪ ، آبزی درمانی/شنا در 40.1 ٪ و آموزش پزشکی در 14.9 ٪ از کل بیماران اعمال کردیم. عوارض جانبی (AES) در 57 بیمار در طی دوره توانبخشی 3 هفته رخ داده است. رایج ترین AE ها سرد (6 نفر) ، اسهال (5 نفر) و عفونت دستگاه تنفسی فوقانی یا تحتانی که با آنتی بیوتیک تحت درمان قرار گرفتند (5 نفر). با این حال ، سه بیمار تحت درمان ضد انعقادی از خونریزی رنج می برند ، که از نظر بالینی در یک مورد مرتبط بود. چهار بیمار (0.9 ٪) به دلایل غیر مرتبط با PE (سندرم حاد عروق کرونر ، آبسه حلق و مشکلات حاد شکم) باید به بیمارستان مراقبت های اولیه منتقل شوند. هیچ تأثیر از مداخلات فعالیت بدنی در بروز هر AE یافت نشد.

پایان

از آنجا که PE یک بیماری تهدید کننده زندگی است ، به نظر می رسد توصیه به توانبخشی حداقل در بیماران مبتلا به PE با یک ریسک متوسط ​​یا زیاد توصیه می شود. برای اولین بار در این مطالعه نشان داده شده است که یک برنامه توانبخشی استاندارد پس از ایمن بودن PE. با این حال ، اثربخشی و ایمنی در دراز مدت باید به صورت آینده نگر مورد مطالعه قرار گیرد.

کلمات کلیدی: ترومبوآمبولی وریدی ، آمبولی ریوی ، توانبخشی